WaddenExperience II

Na een aantal spannende weken en een paar keer schuiven met de datum was het dan eindelijk zo ver, op woensdag 9 juni stapten we aan boord van de ruim 100 jaar oude klipper Willem-Jacob en ging de WaddenExperience van start. Ons vertrekpunt was de haven in Lauwersoog. Na een korte kennismakingsronde met koffie en Sûkerbôle, was het tijd om te vertrekken.

Tijdens de kennismakingsronde moest iedereen zijn favoriete foto laten zien. Een erg leuke manier om elkaar te leren kennen.

Zeilen of motoren…

Terwijl we de haven uitvaren, krijgen we instructies over hoe we het schip zeil klaar maken. Er is weinig wind, maar toch besluiten we het eerst op de zeilen te proberen. Het is immers een zeilschip! De zon staat al laag aan de hemel en het is prachtig weer. Doordat er geen wind is, is de zee zo vlak als een spiegel. Hierdoor is het heel surrealistisch. Het gevolg van het gebrek aan wind is echter dat we niet tegen de stroming (van het opkomende tij) inkomen en dus toch met de motor verder moeten. Tijdens de tocht worden we steeds vergezeld door zeehonden en dankzij de verrekijkers van Foto-Sipkes & de telelenzen van Tamron kunnen we ze heel dichtbij halen!

De Willem-Jacob vaart richting de ondergaande zon. De zeilen zijn nog gehesen, maar omdat de stroming sterker is dan de wind, staat de motor ook aan 😀

Surrealisme & Minimalisme

Ondertussen zakt de zon steeds verder de zee in. Het licht is prachtig en aan het dek is iedereen druk in de weer met de camera of verrekijker. Doordat het water zo vlak is, zijn de omstandigheden perfect voor minimalistische fotografie! Ook is er een klein beetje zeemist, waardoor de horizon achter ons lijkt te verdwijnen. Dit draagt nog meer bij aan het surrealistische gevoel.

Tijdens de WaddenExperience is het mogelijk om gebruik te maken van Tamron lenzen (Tamron Nederland) en verrekijkers (Foto Sipkes).

Voor anker

Nadat de zon in zee is gezakt wordt het pas echt mooi. Ondanks dat er nagenoeg geen wolken zijn, kleurt de gehele lucht oranje en doordat de zee zo vlak is, wordt de lucht schitterend gereflecteerd. Het schip tegenover ons vormt een prachtig onderwerp. Omdat wij onze ankerplaats ook hebben bereikt, is het tijd om de zeilen te strijken. Nadat we dit hebben gedaan gaat iedereen weer verder met fotograferen of relaxen op het dek. Het begint langzaam donker te worden maar de lucht blijft nog heel lang een oranje gloed houden. Ook verschijnen er een paar lichtende nachtwolken. Om het schouwspel helemaal compleet te maken melden Douwe & Meiga ons dat er zeevonk te zien is. Met de pijlstok slaan ze om beurten op het water terwijl de blauwe gloed alle kanten op schiet. Fantastisch om te zien! Samen met Chris, Ronald en Michel besluit ik op het dek te slapen, terwijl de rest hun bed in het ruim opzoekt.

Er zijn meer mensen die deze schitterende plek als slaapplaats hebben gekozen 🙂

De volgende ochtend

Na een heel korte nacht onder de sterren worden we rond half 3 gewekt door het ratelende geluid van de ankerketting. Het is tijd om het schip vast te varen op de zandplaat zodat we, als het water verder is gezakt, van boord kunnen. Het duurt niet lang, of iedereen staat op het dek. We moeten nog even wachten want er staat nog 80 cm water op de plek waar we van boord gaan. Na een kwartier vind ik dat we lang genoeg hebben gewacht. Iedereen is nog een beetje afwachtend dus stap ik in het water en motiveer ik de anderen om mij te volgen. We moeten ongeveer 10 meter door het water lopen voordat we op de droge zandplaat staan.

Nadat we zijn drooggevallen kunnen we van boord. Rondom het schip staat nog water dus iedereen is eerst enigszins terughoudend.

Op de plaat

Iets voor vieren staan we allemaal op de plaat. Om in de buurt van het huisje te komen, moeten we 3 kilometer lopen en zonsopkomst is om 5.08. We hebben dus geen tijd te verliezen. De plaat is gigantisch en iedereen is onder de indruk. Na 40 minuten lopen komen we aan bij het baken en het huis. Nu kunnen we weer rustig ademhalen en ons focussen op fotografie. Het is blue hour en de lucht kleurt paars. Dit wordt door het laagje water op de plaat weerspiegeld. Een schitterend schouwspel en iedereen is druk bezig met het maken van foto’s.

We zijn precies op tijd bij het baken om het mooie licht van blue hour te fotograferen.

Het huisje

Een paar honderd meter verderop wacht het huisje. Dit huis op palen is een vogelwachterspost en voor ons een schitterend onderwerp in het vlakke, kale landschap. Er staat nog veel water op de plaat en rondom het huisje. Dit zorgt voor schitterende reflecties. Iedereen zoekt zijn positie en gaat op zoek naar mooie standpunten en composities. Het is heel tof om te zien dat iedereen zo geniet van deze ervaring! Samen met Chris loop ik nog wat verder naar achteren om te kijken wat de structuur is die we verderop zien. Waarschijnlijk zijn het restanten van een oud baken of iets dergelijks. Bij het teruglopen naar het huisje valt mijn oog op een deel van de plaat dat nog helemaal onder water staat. Deze ondiepe plas geeft een schitterende reflectie dus schiet ik snel een foto, waarna ik me bij de anderen voeg om te kijken of ze nog ergens hulp bij nodig hebben. Dit is niet het geval en iedereen vermaakt zich uitstekend dus neem ik de tijd om lekker te genieten van het uitzicht en de rust om ons heen.

Bepaalde delen van de plaat staan nog onder water en dit geeft een schitterende reflectie.

Terug naar de boot

Omdat we om 6.30 terug moeten zijn bij de boot, lopen we om 5.45 weer die kant op. Iedereen is enthousiast en de zon schijn al volop. De wandeling is heerlijk en terug op de boot staat een lekker ontbijt voor ons klaar. Tijdens het ontbijt voelen we dat de boot weer begint te drijven, het water is dus al weer een meter gestegen. Dit betekend dat we na het ontbijt weer kunnen varen. Omdat het nog vroeg is en we stroming mee hebben, besluiten we eerst nog een stuk langs de Engelsmanplaat te varen, via het zeegat tussen Ameland en Schiermonnikoog, om vervolgens voor Schier langs weer terug naar Lauwersoog te varen.

Onze bemanning Douwe en Meiga hebben ons een geweldige tijd gegeven aan boord van de Willem Jacob.

Terug in de Haven

Na een prachtige en bijna windloze zeiltocht (dankzij de stroming konden we het grootste deel op de zeilen doen), komen we terug in de haven en zit de WaddenExperience er al weer op. Na een afscheidsborrel en een korte bespreking van de trip pakt iedereen zijn spullen en gaat richting huis. Na afscheid te hebben genomen van Douwe en Meiga, pak ook ik mijn spullen en stap moe maar voldaan in de auto. Ik kijk nu al weer uit naar de WaddenExperience in 2022!

Bedankt voor het lezen

Heel erg bedankt voor het lezen! Als je mijn fotografie mooi vindt, volg me dan op Instagram @harmenpiekema en Facebook. Bekijk mijn YouTube channel om behind the scenes vlogs te zien, hier kun je leren hoe bepaalde instellingen te gebruiken en mij volgen op mijn avonturen. Kijk voor gesigneerde prints even in mijn webshop. Alle support is welkom!