Een ochtend aan het Wad met landschapsfotograaf Harmen Piekema

Soms, heel soms, weet je het al bij het naar buiten stappen: “Dit wordt een goede sessie!” Het is nog aardedonker buiten en toch zie ik in het oosten al een vaag roze gloed. Het is ruim twee uur voor zonsopkomst en nu al kleur, dat beloofd wat! Terwijl ik naar mijn locatie rij (ongeveer 50 minuten), wordt de kleur steeds intenser. Ik kan mijn ogen bijna niet geloven. Aangekomen op de locatie parkeer ik snel de auto en stap uit. Het is koud en er staat een stevige bries.

Het is nog aarde donker als ik over de polder kijk. De zonsopkomst is pas over een uur maar de lucht begint nu al diep roze te kleuren!

Op de dijk

Ik pak mijn rugzak uit de kofferbak en loop richting de binnendijk, vanaf deze plek heb ik een mooi uitzicht op de polder en op het Oosten. Wat ik hier zie laat mijn hart sneller kloppen. De lucht is gevuld met mooie wolken en daar waar de zon op moet komen zit een open band. Perfect! Als dit zo blijft wordt de zonsopkomst een magisch schouwspel!

Terwijl ik de lucht bekijk loop ik rustig richting de zee. Ik weet wat ik wil en waar ik moet zijn dus ik heb geen haast. Bovendien duurt het nog ruim een uur voordat de zon zich laat zien. Toch voel ik mij licht nerveus, maar op een goede manier. Het is het gevoel van anticipatie, het weten dat er iets tofs gaat gebeuren. Ik geniet van dit gevoel en van de stilte om mij heen. Het enige geluid is het ruisen van de wind.

De zee

Na ongeveer 10 minuten lopen kom ik aan op de buitendijk. Snel loop ik omhoog. Ik vind de eerste aanblik op de zee wanneer je de dijk over komt altijd erg fijn en dat wordt nu alleen maar onderstreept. Het is laag water (hetgeen ik vooraf had gecheckt), er is niemand (ik had op dit tijdstip en op deze locatie ook niemand anders verwacht) en het natte zand reflecteert de schitterende lucht. Dit kan bijna niet mooier!

Terwijl ik langs de kustlijn loop, begint het langzaam licht te worden. Het is nu blue hour en over 45 minuten komt de zon op. Wat mij opvalt is dat het slik werkelijk is bezaaid met allemaal kleine pootafdrukjes, die allemaal in de richting van het wegtrekkende water lopen, achter de Wadpier aan. Ondanks dat dit niet hetgeen is waar ik voor gekomen ben, besluit ik hier toch een foto te maken. Ik loop een stuk het Wad op en direct zak ik tot mijn enkels weg in het *kuch* heerlijk ruikende slik. Zo goed, zo kwaad probeer ik mijn statief waterpas te zetten want ik heb besloten dat het een panorama wordt. De schitterende lucht loopt namelijk zo ver door, dat het zonde is om maar een stukje hiervan in beeld te brengen.

De opvallende dieren sporen, de schitterende lucht en dito reflectie vragen om een panorama. Tamron SP 24-70 G2 panorama van 5 beelden @ 49 mm | f/9.0 | 4 sec | ISO 400 met NiSi Medium gnd8.

Het geplande shot

Na het schieten van deze foto wurm ik me los uit het slik en verbaas ik me er over hoe ver ik al weer was weg gezakt. De plek waar ik het Wad op was gelopen is zo ongeveer naast mijn geplande locatie dus ver hoef ik niet. Dankzij een flinke dosis geluk, vormt de kustlijn een perfecte leading line naar het mooiste deel van de lucht. De compositie hier is vrij obvious dus ben ik snel klaar. Ik besluit de foto zowel in portret- als in landschapsorientatie te nemen. Daarnaast pas ik ook de “focus stack” techniek toe. Met andere woorden, ik maak een serie foto’s met verschillende focus punten die ik achteraf samenvoeg. Hierdoor het ik zowel scherpte op de nabije voorgrond, als op de achtergrond. Het uiteindelijke beeld is een panorama bestaande uit 3 foto’s (al zou je dat dankzij de 4/3 verhouding niet zeggen). De reden hiervoor is dat ik de foto wilde nemen op ongeveer 50 mm (equivalent aan het menselijk oog), zodat je het gevoel hebt er zelf te staan.

Deze geweldige structuren waren mij tijdens een eerder bezoek al opgevallen. Nu, met deze fantastische lucht was het alleen nog maar mooier! Door focus stacking toe te passen is zowel de voorgrond als de achtergrond scherp geworden. Panorama van 3 beelden Tamron SP 24-70 G2 @ 53 mm | f/9 | 2.5 sec | ISO 400 with NiSi Medium GND8 & Landscape CPL.

Het bonus shot

Na het schieten van deze foto blijf ik nog een tijdje omhangen. De zon komt op en daarmee verdwijnt de intens roze kleur. Ik heb het ondertussen redelijk koud gekregen dus ik geniet van de eerste zonnestralen. Met het opkomen van de zon ontwaakt een grote zwerm vogels, die vervolgens luidruchtig over mij heen komt en her en der bruine bommen laat vallen.

Terwijl ik langs de waterlijn terug loop en zoals altijd afval verzamel, valt mijn oog op een bijzondere structuur in de modder. Daar waar het water is terug gestroomd in het kanaal, zijn allemaal vormen ontstaan. Door de kleur en grillige vormen moet ik direct denken aan IJsland. De dramatische lucht versterkt dit nog meer. Er is een nadeel, het is spekglad en het loopt redelijk stijl naar beneden. Ik moet dus goed kijken waar ik mijn voeten plaats. Ook wil ik niet op plekken staan die mogelijk in mijn beeld komen. Het water stroomt hard, dus om er voor te zorgen dat deze beweging wordt geaccentueerd kies ik voor een sluitertijd van 0.6 seconden.

De opvallende structuren in de modder trokken direct mijn aandacht. Tamron SP 24-70 G2 @ 53 mm | f/11 | 0.6 sec | ISO 100 met NiSi Mdium GND8 en Landscape CPL.

Na dit shot ruim ik mijn spullen op, pak het afval weer bij elkaar en loop richting de auto. Ik verheug me nu al op een goed ontbijt, een kop koffie en daarna het bewerken van het resultaat.

Het voelt misschien als dweilen met de kraan open, maar als iedereen een beetje afval mee neemt, dan laten we een plek mooier achter dan we hem hebben aangetroffen! Zo helpen we de natuur, de dieren en onszelf!

Bedankt voor het lezen

Heel erg bedankt voor het lezen! Als je mijn fotografie mooi vindt, volg me dan op Instagram @harmenpiekema en Facebook. Bekijk mijn YouTube channel om behind the scenes vlogs te zien, hier kun je leren hoe bepaalde instellingen te gebruiken en mij volgen op mijn avonturen. Kijk voor gesigneerde prints even in mijn webshop. Alle support is welkom!